คำร้อง: ชาลี อินทรวิจิตร
ทำนอง: สมาน กาญจนะผลิน
ขับร้อง: ไพรวัลย์ ลูกเพชร

อกพี่กลัดหนอง พี่หมองดั่งคลองแสนแสบเจ็บจำดังหนามยอกแปลบ แปลบ แสบแสนจะทนโอ้ว่ากังหัน ทุกวันมันพัดสะบัดวนอยากจะรู้จิตคน จะหมุนกี่หนต่อวันย่างเดือนสิบสอง ฟากคลองเจิ่งนองน้ำหลั่งอยู่ไกลกันคนละฝั่ง ฝั่ง ยังร้องสั่งกันสิ้นเดือนสิบสอง น้ำนองแห้งคลองขอดพลันสิ้นความรักต่อกันเหมือนกังหันเปลี่ยนทางลมแสนแสบ แสบแสนเปรียบแม้นชื่อคลองพี่หม่นพี่หมองฤทัยตาม ซ้ำแปลบแสบสมแต่คลองยังช้ำ เหลือไว้เพียงน้ำขุ่นตมพี่จึงช้ำจึงช้ำขื่นขม ขม ตรมเสียกว่าคลองเจ้าจากพี่มา เจ้าลืมทุ่งนาฟ้ากว้างเจ้าลืมฟากคลองสองฝั่ง ฝั่ง ลืมทั้งทุ่งทองจวบจนบัดนี้ มิเห็นมีน้ำเจิ่งนองชื่อว่าแสนแสบคลอง เหมือนคนมองต้องแสบแสนเจ้าจากพี่มา เจ้าลืมทุ่งนาฟ้ากว้างเจ้าลืมฟากคลองสองฝั่ง ฝั่ง ลืมทั้งทุ่งทองจวบจนบัดนี้ มิเห็นมีน้ำเจิ่งนองชื่อว่าแสนแสบคลอง เหมือนคนมองต้องแสบแสน